H αλήθεια και το ψέμα για το μονοπώλια γάλακτος

Πολύς λόγος έγινε τον τελευταίο καιρό για τα μονοπώλια γάλακτος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως ήταν φυσικό πήραν θέση εναντίον.
Που βρίσκεται όμως η αλήθεια και που το ψέμα ;
Σίγουρα η αγορά και μεταπώληση του γάλακτος καθώς και των υπολοίπων γαλακτοκομικών προϊόντων έχει κόπους και κινδύνους.
Διαμαρτύρονται οι παραγωγοί για τη χαμηλή τιμή γάλακτος  την οποία απολαμβάνουν και την ακριβή τιμή μεταπώλησής του στο καταναλωτικό κοινό.
Ξεχνούν βέβαια τι μεσολαβεί μεταξύ της παραλαβής του γάλακτος και της μεταπώλησης (σταθμοί συγκέντρωσης, μεταφορικά, παστερίωση, ομοιογενοποίηση, συσκευασία, διανομή, κέρδος μεταπωλητή, επιστροφές συν τη πληρωμή προστίμων για τη παράβαση του πλαφόν παραγωγής που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα μας).
Επιπλέον ο ρόλος της μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας είναι να παραδώσει γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα σε μακρινές περιοχές που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από κάποια τοπική παραγωγή.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο ρόλος τους είναι πολύ σημαντικός στη διανομή γαλακτοκομικών μια και οι διεξοδικές διαδικασίες συν τοις άλλοις εξασφαλίζουν υγεία και ασφάλεια στο προϊόν.

Πιθανόν να συμπεραίνετε ότι είμαι φίλος των μονοπωλίων.  Κάθε άλλο θα έλεγα, όμως τη τύχη του ο καθένας τη κρατάει στο χέρι του.  Το πρώτο λάθος που κάνανε οι παραγωγοί ήταν να φτιάξουν μεγάλες μονάδες εκτροφής αγελάδων, πράγμα το οποίο λόγω της υπερπαραγωγής γάλακτος, τους υποχρεώνει να συμβληθούν με κάποια γαλακτοβιομηχανία για να μη μείνει το γάλα απούλητο. 
Το δεύτερο είναι ότι έμειναν μόνο στη παραγωγή γάλακτος, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να  το μεταποιήσουν οι ίδιοι , αν όχι όλο το γάλα που παράγουν, ένα μεγάλο μέρος αυτού σε γιαούρτι, τυρί ή και συσκευασμένο γάλα και να το πουλούν σαφέστατα σε καλύτερη τιμή στην περιοχή τους κερδίζοντας αφ' ενός αυτοί περισσότερα και ο καταναλωτής πληρώνοντας λιγότερα.
Είδαμε τέτοια παραδείγματα κυρίως στη Βόρειο Ελλάδα, όπου μια μεμονωμένη φάρμα μεταποιεί το γάλα και γεμίζει τα σούπερ μάρκετ και τα γαλακτοπωλεία της περιοχής της με το τοπικό προϊόν.
Και προσέξτε εάν μείνει γάλα, το περίσσευμα μπορεί να πουληθεί στην τοπική γαλακτοβιομηχανία η οποία και αυτή έχει τις ανάγκες της.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο με τα γαλακτοκομικά. Και η χοιροτροφία έχει περάσει μεγάλα προβλήματα εξ' αιτίας των εισαγωγών χοιρινών από την Ολλανδία, ενώ και θεωρητικά, αλλά και πρακτικά θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες όλης της Ελλάδας.
Ελάχιστοι όμως χοιροτρόφοι σκέφτηκαν και έβαλαν μπρος να μεταποιήσουν μόνοι τους το παραγόμενο κρέας και να το διαθέσουν είτε σαν φρέσκο, είτε σαν αλλαντικό κατευθείαν μόνοι τους στο κοινό.
Όσοι το έπραξαν ξεπέρασαν το πρόβλημα επιβίωσης εύκολα.
Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται παραπάνω δουλειά, πολύ παραπάνω δουλειά θα έλεγα. Χρειάζεται στελέχωση από μορφωμένα άτομα που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και πραγματικά το Υπουργείο Γεωργίας εδώ θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ.

Ήδη υπάρχουν πολλά σούπερ μάρκετ που στα ράφια τους δεν θα βρείτε μόνο τα γαλακτοκομικά 2-3 εταιρειών, αλλά 10 και 15 διαφορετικών δίνοντας έτσι την ευκαιρία και στους παραγωγούς να επιβιώσουν, αλλά και στο καταναλωτή να διαλέξει αυτό που αρέσει καλύτερα.

Άλλωστε μη ξεχνάτε ότι ζούμε σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας.
Ο καλύτερος και ο ανταγωνιστικότερος κερδίζει. 

H. Μ.